WAAROM WILLEN WE WILDERS?
Lea Manders Mens en Spirit
De PVV groeit als kool. En dat dwars tegen de gevestigde opvattingen in. Om mij heen hoor ik ook van mensen van wie ik het nooit verwacht had, dat zij wel iets zien in de standpunten van de PVV.
Vooral het onbehagen over de multiculturele samenleving is enorm groot. En tegelijkertijd is daar een cynisme en wantrouwen ten opzichte van de zittende partijen, die na al die jaren op het pluche weinig verschillen meer leken te hebben. In die zin is de verschijning van de PVV interessant. We hebben een periode gehad waarin links en rechts steeds meer naar het midden schoven. Nu is er sprake van een duidelijke herpositionering. Maar wel met het risico dat een grote groep mensen ‘de kop van jut’ wordt.
Waardoor is de integratie tot op heden niet goed gelukt? De essentie is in mijn ogen, dat we van mensen met een andere culturele achtergrond eisen dat zij Nederlands gaan denken en leven. Voor een deel is dat logisch. Als men hier wil leven, dan zal men zich in zekere mate moeten conformeren. Beter nog: het is belangrijk dat immigranten zich positief uitspreken over dit land en deze samenleving. In Amerika is de cultuur veel meer gericht op een nationalistisch loven van ‘the American dream’ en dit wordt ook gedaan door immigranten. Daardoor is er meer sprake van gezamenlijkheid. Een gezamenlijke waardering van het land waarin je woont werkt verbindend. Ik geloof niet in een eenzijdig nationalisme, zoals dit in de VS, ‘Gods own country’, veel voor komt, maar wel in het uitspreken en waarderen van elkaars kwaliteiten en van datgene waar we samen trots op mogen zijn. Dat kom ik nog onvoldoende tegen bij allochtone mensen en groepen. Dit gegeven werkt wederzijdse vervreemding, polarisatie en isolatie in de hand. Maar mogen we verwachten dat mensen uit andere culturen onze normen en waarden allemaal en ook nog zonder slag of stoot overnemen? Voor een deel wel. Als het gaat om de grondrechten en mensenrechten, dan mogen we die eis stellen. Anders pas je niet bij dit land. Maar er zijn vele zaken in onze cultuur, die meer ter discussie gesteld mogen worden en aspecten die min of meer indirect door de Islam afgewezen of bekritiseerd worden. Voor veel Islamieten is het onbegrijpelijk en onaanvaardbaar dat er veel mensen zijn die niet in God geloven en die vooral gericht zijn op commercie en materieel gewin. Ik kan daar deels best in mee voelen.
Op de site van www.filosofie.info vond ik een lezenswaardige tekst van Aziz Abdalli, die een aantal interessante zaken zegt. Hij stelt dat de crisis van de westerse mens in de kern een morele en pas daarna een filosofische en politieke crisis is. Een mooi voorbeeld dat hij aanhaalt is de ‘ontdekking’ door westerlingen van het Islamitische bankieren als reactie op de bankencrisis. De islamitische banken die zonder rente opereren, en dat zijn er relatief weinig, hebben nagenoeg geen schade ondervonden van de kredietcrisis.
De islam, zo stelt Abdalli, geeft de westerse mens een zekere omgrenzing, een definitie, weliswaar een negatieve maar toch een bepaling. De dood van God en daarmee van de metafysica en dus van elke filosofische definitie laat het Westen in een leegte belanden en verschaft geen gelegenheid om zich vanuit zichzelf te begrijpen. Abdalli betitelt de Islam zelfs als een soort drug die we nodig hebben om onze eigen superioriteit te bevestigen.
Abdalli stelt dat het Westen een eigen probleem heeft, los van de aan- of afwezigheid van de islam. Het probleem is: de crisis van de westerse mens als zodanig. We kennen dit probleem beter als nihilisme. Deze crisis in waarden wordt gemaskeerd door vast te houden aan lang vervlogen idealen als mensenrechten, democratie, humanisme, gelijkheid en wat dies meer zij aan, in de ogen van Abdelli, holle slogans die nog altijd rondzingen in de ‘publieke ruimte’. Deze idealen zijn onderdeel geworden van de westerse machinerie die reeds een aantal eeuwen met steeds hogere snelheid over de aardbol dendert onder de namen globalisering, internationalisering en democratisering. Deze idealen zijn niet alleen het “warme sausje” ter maskering, maar ook de noodzakelijke olie die de machinerie soepel laat draaien.
Inderdaad zien we het Westen deze idealen geregeld gebruiken als legitimatie voor militair ingrijpen. Het is voor te stellen dat op deze wijze deze idealen een zure smaak veroorzaken bij andere culturen, die op basis van een soort morele superioriteit die gepaard gaat met een militaire overmacht, zich moeten laten onderdrukken.
We leven in een cultuur die aangestuurd wordt door commercie. Seksualiteit wordt dagelijks gebruikt als verkoopinstrument. Op internet en televisie is een continue stroom van geweld, normloosheid en seks te zien. Hoe gekker, hoe beter, Hoe absurder en sensationeler, hoe beter het verkoopt. Vanuit dat perspectief kan ik me voorstellen, dat bijvoorbeeld een Islamitische vrouw een hoofddoek opzet om haar afweer kenbaar te maken.
Kunnen we niet eens een keer echt eerlijk met elkaar in gesprek gaan en van daaruit een wederzijds begrip creëren? Maar ook is de aanvaarding noodzakelijk dat we misschien anders zullen blijven denken en voelen. We hoeven ook niet allemaal eender te zijn, maar dan wel op basis van wederzijds respect. En dat dient dan wel helder en duidelijk uitgesproken te worden!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten