dinsdag 2 augustus 2011

Noten, zaden en gedroogde vruchten

Noten en zaden kunnen onderling sterk variëren wat betreft hun structuur, de manier waarop zij hun basisstoffen omzetten en hun gehalte aan mineralen.

Zo is sesamzaad bijzonder goed bedeeld met fosfor, waarbij wij onmiddellijk denken aan hersenen en zenuwen. Een tekort aan fosfor in het lichaam heeft vergeetachtigheid en prikkelbaarheid als gevolg. Lange tijd werd vis gezien als voornaamste leverancier van fosfor. Inmiddels is gebleken dat het fosforgehalte in sesamzaad twintig maal groter is dan bij vis. Sesam is van oudsher bekend als waardevol voedingsmiddel. Sesam bevat 35 % eiwit en is rijk aan meervoudig onverzadigde vetzuren.

Sesam houdt het hart gezond maar houdt het organisme ook vrij van cholesterolproblemen. Het is rijk aan licht verteerbare vetten die lecithine bevatten. De lecithine uit sesamzaad wordt door sommige natuurartsen superieur geacht aan die uit soja, omdat zij in emulsie is en derhalve gemakkelijker door het organisme opgenomen wordt. De lecithine afkomstig van sesam bezit bepaalde aminozuren, zoals inositol, choline en methionine die zelden aanwezig zijn in plantaardig voedsel. Het gehalte aan calcium is dubbel zo groot als fosfor. Dat is de meest gunstige verhouding waarin het menselijk lichaam die twee mineralen verbruikt. Per 100 g sesamzaad treffen wij minstens 1125 milligram calcium aan, (bij kaas 1086, sojaboon 227, amandelen 230 en één liter volle melk 1180).

Sesamzaad eet je best gemalen, of verwerkt tot sesammelk. Daarbij moet vermeld worden dat zwarte (of wilde) sesam bijzonder rijk is aan mineralen en dagelijks zou moeten gebruikt worden door mensen met mineralengebrek.

Er kan geen twijfel over bestaan dat de zoete amandel de koning onder de noten is. Enerzijds zijn deze noten eiwitrijk, rijk aan essentiële vetzuren, rijk aan calcium, magnesium, zink en andere mineralen, met een hoog vitamine B-gehalte, uniek in zijn vitamine E-voorziening; anderzijds is de verteerbaarheid en de opneembaarheid van deze noten bijzonder gunstig.

Wat amandelen nog interessanter maakt is dat zij door moeder Natuur voorzien zijn van een hermetisch verzegelde verpakking die maakt dat amandelen heel lang vers blijven. In tegenstelling tot andere noten zoals bv. okkernoten, pecannoten, cashewnoten, pistaches e.a. die snel ranzig worden, eenmaal ontbolsterd, zijn amandelen soms jaren later nog fris. Bovendien kunnen amandelen heel gemakkelijk opnieuw geweekt worden en maken zo een opstartfase door waarin zij zich voorbereiden om te groeien. Deze opstartfase maakt heel wat enzymen in de noot wakker, wat de vertering nog verbetert. Maar bovenal maakt inweken van amandelen, noten alsof ze pas zijn geoogst. Na het inweken kunnen de noten gemakkelijk gepeld worden. Tussen de duim en de wijsvinger wrijf je zo het buitenste vlies weg en verwijder je het onverteerbare omhulsel. Moet dit ? Dokter Shelton heeft het steeds aanbevolen. Misschien had dit te maken met het verschil tussen Amerikaanse en Spaanse amandelen. Spaanse amandelen hebben een bittere schil. Het pellen van de noten kan men beter eigenhandig doen, naar behoefte. Gepelde noten worden sneller ranzig. Het kopen (en eten) van gemalen amandelen of amandelschaafsel is niet aanbevolen.

En behalve deze twee voorbeelden, zouden we je op zijn minst nog willen laten kennis maken met de waardevolle eigenschappen van pompoenpitten, zonnebloempitten, lijnzaad,en de vele prachtige mogelijkheden die er zijn met noten als pecans, hazelnoten, brazilnoten, macadamia’s, cashewnoten enz. om een fruit- groentevoeding op te fleuren.

Een dagelijkse portie noten, zaden en pitten zorgt ervoor dat je beschikt over voldoende brandstof. En daarnaast beschikt elke noot of zaad zoveel waardevolle stoffen die beschermend werken op je gezondheid. Neem nu bv. pompoenpitten.

Pompoenpitten zijn na het drogen en het verwijderen van de harde schil lekker eetbaar. Er zijn variëteiten die geen harde schil bevatten. Deze noemt men de naaktzadige en zijn na het drogen direct bruikbaar. Pompoenpitten zijn groter dan zonnebloempitten en smaken heel apart. Pompoenpitten bevatten hoogwaardige voedingsstoffen en veel vitaminen en mineralen. Pompoenzaden danken hun bekendheid aan hun waarde voor de mannelijke vruchtbaarheid en nuttig bij een vergrote of ter voorkoming van aandoeningen van de prostaat. De zaden zijn rijk aan zink en werken urinedrijvend. Vroeger werden ze gebruikt tegen darmparasieten. Voor voedingsdoeleinden gebruikt men gepelde zaden, zo uit de hand, of in gemalen vorm. Let wel dat je ze zelf maalt, en liefst vlak voor het gebruik. Bovendien is het nuttig om als het even kan, noten zaden of pitten te weken voor gebruik.

Brazilnoten in de top tien van de voeding : de reden is dat brazil-noten met grote sprongen het seleniumgehalte van alle andere voedingsbronnen overtreft. Selenium is een sporenelement dat vereist wordt door dieren en mensen. Van selenium wordt gezegd dat het een beschermende rol speelt bij kanker en dat het een betekenisvolle anti-oxidant is, die een deel vormt van een kritisch enzym glutathione peroxydase. Eén enkele brazilnoot is in staat je dagbehoefte aan selenium te verschaffen (70 mcg)

Gedroogde vruchten... leer ze kennen!

Er gaat natuurlijk niets boven vers, alhoewel drogen van vruchten ook voordelen heeft. Wist je dat door drogen veel van de natuurlijke vruchtenzuren worden geoxideerd, waardoor de zoete smaak nog meer tot zijn recht komt ? In de Gezondheidsgids “Zoet zonder suiker” maken we duidelijk waarom het gebruik van gedroogde vruchten onvergelijkbaar is met het gebruik van industriesuiker. Gedroogde vruchten bevatten natuurlijke suikers, samen met andere begeleidingsstoffen. In feite zijn ze fruit, ontdaan van het water. Gewoonlijk gaan we gedroogd fruit weken voor het gebruik, behalve in het geval van de heerlijke snoepjes die in deze Gezondheidsgids zijn uitgelegd.

Er zijn tientallen soorten gedroogd fruit, maar de kwaliteit kan enorm verschillen. Alleen bij de dadels reeds kennen we tientallen variëteiten. Koop zeker nooit gedroogd fruit dat in suiker gedoopt, of gezwaveld werd om de frisse kleur te behouden. Of koop ook geen geconfijte vruchten. Dergelijke vruchten bevatten 75% toegevoegde suiker... en daarmee kom je ook niet verder.

Niet gezwavelde abrikozen zijn donker van kleur en ook daar zijn variëteiten in. Wat dacht je bv. van wilde Himalaya(Hunsa)-abrikoosjes ?

Gedroogde vruchten worden vaak gekonfijt. Konfijten betekent dat eerst een deel van de natuurlijke fruitsappen aan de vrucht onttrokken worden door het product te koken. Vervolgens wordt aan het kookvocht suiker toegevoegd. In dit mengsel blijven de vruchten dan 24 uur liggen, waarna het geheel ingekookt wordt. Dit proces kan een aantal dagen achter elkaar herhaald worden. Bij 'gekristalliseerd' fruit worden de vruchten nadien bestrooid met suiker en dan alsnog ingedroogd. In dit geval hebben de vruchten 4 x zoveel suiker die niet uit de vruchten zelf komt. Deze methode wordt toegepast voor ananas, papaja, kiwi, aardbeien, mango. Maar er bestaan van de meeste van deze vruchten ook puur vruchtendrogerijen. Het prijsverschil kan je al raden. In het eerste geval koop je voor 75 % pure suiker, in het tweede geval puur vruchten...

De hele wereld dichterbij

Tot zo’n veertig jaar geleden was gedroogd fruit, de unieke kans om een wereldreis te maken : vijgen en abrikozen uit Turkije, rozijnen uit Amerika. Vandaag de dag wordt dit aangevuld met mango’s uit Sri Lanka, ananas uit Togo, gojibessen uit Tibet, Incabessen uit Peru.

Mango’s zijn vrij originele vruchten die afkomstig zijn uit de bakermat van planten en cultuur, nl. Zuid-Oost Azië. Tegenwoordig worden op veel plaatsen ter wereld mango’s gekweekt: Mexico, Brazilië, Centraal-Amerika, Afrika en Azië... Mango’s zijn uitzonderlijk rijk aan voedingsstoffen. Té rijk zelfs om alleen op mango’s te leven. Bovendien is de uitzonderlijke productiviteit van een mangoboom en de bijzondere aroma’s van de soorten mango’s een absolute aanrader. Zelfs al vinden velen dat wij alleen fruit van eigen bodem moeten eten, toch is de ontdekking en de verspreiding van de mango een bijzondere zaak. Zelfs al is het niet de bedoeling de waarde van vruchten als appels, peren en perziken naar beneden te halen, toch moet je ooit eens een goede mango gegeten hebben om de smaak van het paradijs te benaderen. Het helpt om je die fantastische tuin waar alles begon, beter voor te stellen. Mango’s zijn overvloedig voorzien van vitamine C, betacaroteen, diverse plantenchemicaliën. Terwijl de meeste vruchten slechts weinig zink bevatten zijn mango’s daar behoorlijk rijk aan. Een ook vitamine E in mango is een hoogvlieger. Maar hoe vaak krijg je de kans om goede mango’s te kopen die perfect afrijpen? Daarom is gedroogde mango zo’n fantastisch alternatief. Week ze, en verwerk ze in smoothies, vruchtensaus, salades...

En gojibessen uit de hand gegeten of geweekt en verwerkt in smoothies... voor de polysacchariden die de immuniteit versterken, de aminozuren die de functionaliteit van de witte bloedlichaampjes tot 300% doen toenemen. De literatuur vermeldt hoe het eten van gojibessen de levenslust bevordert, het optimisme doet stijgen, de T-cellen versterken, de nachtrust verbetert... en veel meer.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten