maandag 18 juli 2011

De opmars van pathologische bacteriën

Recent werden we geconfronteerd met een zeer gevaarlijke vorm van de E.Colibacterie, die in Duitsland nogal wat slachtoffers heeft gemaakt. Dat ziekmakende krengetje zat op komkommers, tomaten, maar dat bleek later beslist niet zo te zijn. Het waren uit eindelijk de z.g.n. kiemgroenten, zoals taugé, bietenspruiten en fenegriek, die de oorzaak bleken te zijn. Wat kunnen we concluderen, na alle ophef en ellende rond die ernstige darmen/nierproblemen ten gevolge van de besmetting met die gevaarlijke variant van de E.Colibacterie?

Twee dingen: ten eerste, dat de land- en tuinbouw niet meer werkt op de ouderwetse manier. Moderne productiemethoden blijken kennelijk ruimte te bieden voor ontwikkeling van zulke gevaarlijke bacteriën. Ten tweede: bacteriën zijn donders slimme beestjes, die heel efficiënt blijken te kunnen overleven.

De E.Colibacterie hoort van nature bij de zoogdieren, dus ook bij de mens. In de darmen komen deze bacteriën normaal gesproken altijd voor. Maar nu komt het venijn. Door dat waanzinnige antibioticumgebruik van de laatste dertig, veertig jaar, hebben bacteriën een uiterst efficiënte overlevingsstrategie ontwikkeld. Een kuur antibioticum draagt er toe bij, dat de microflora van de darm volledig overstuur gaat. Sommige antibiotica doden namelijk letterlijk alle bacteriën, maar de meeste antibiotica zorgen er voor dat de bacteriën zich niet kunnen vermenigvuldigen. Dat is gevaarlijk, want er ontsnappen altijd wel enige bacteriën aan dat proces. Die ‘overlevers’ hebben de koppen bij elkaar gestoken en hebben ‘krijgsraad’ gehouden: hoe kunnen wij, als bacteriën, dat antibioticumbombardement het best overleven? In een oorlogssituatie is de beste manier om de vijand te ontlopen, je onzichtbaar, of onherkenbaar maken voor die vijand, de aanvaller. En daar is dat bacterievolk verduveld slim in geweest. Tal van bacteriën hebben zich onherkenbaar gemaakt. In medisch/biologische zin noem je dat een ‘mutatie’ De bacteriën veranderen zichzelf zodanig, dat ze niet meer herkend worden door de antibiotica en door het eigen afweersysteem. Ze werden dus, wat je medisch noemt, resistent. Dat wil zeggen, ongevoelig voor antibiotica en zelfs voor de afweersoldaten van het eigen lichaam.

Die bacteriën spelen het oer-biologische spel van ‘the survival of the fittest’, het overleven van de sterkste, uiterst slim en efficiënt. Bacteriën hebben dan weliswaar geen hersens, maar ze overleven slimmer dan alle hersens op aarde bij elkaar kunnen bedenken. De aankomende jaren, zo meen ik te mogen voorspellen, zullen we steeds meer te maken krijgen met onbehandelbare, ziekte verwekkende bacteriën. De medische wetenschap heeft in haar hoogmoed en het alles-willen-beheersen, mis gerekend, buiten de realiteit gerekend en gedacht. Bacteriën zijn veel efficiënter en dus slimmer, dan de hersenen van prof.dr. Weet-ik-Veel, medisch specialist voor infectieziekten.

Wat kunnen wij, als simpele zielen, nog doen om die veranderingen in de bacteriewereld zo goed mogelijk het hoofd te kunnen bieden? Heel simpel: eet en leef zo gezond mogelijk, of wel, zorg er voor, dat jouw biologisch systeem zo goed en natuurlijk mogelijk in conditie blijft. Maar ook: en ik realiseer me erg goed, hoe moeilijk dat is in een wereld waarin wij op dit moment leven, of wel, makkelijker gezegd dan gedaan….

Toch kunt u best wel iets doen. Let alleen al op de dagelijkse voeding. Eet basaal en laat alle eigentijdse zooi aan opwindende lekkernijen heel ver van u. Een oud gezegd luidt: de dood huist in de darm…Een gezonde darmflora, daar gaat het om. En hoe bereik je dat? Door simpel, eenvoudig te eten. Boterhammetje met appelstroop, aardappeltje of rijst, heel veel verse groenten, matig vlees of wat vis, veel gewone zwarte thee drinken, appeltje, peertje, kersen, een knäckebrödje om te knabbelen en verder hoeft er eigenlijk niet zoveel. Lijk ongezellig, maar uiteindelijk juichen je darmen de zegeningen ervan tot in de hemel.

Maar de gezelligheid dan?? Ach, dat zit tot van binnen, in je hart en niet in dat waanzinnige vreten.

Jaap Huibers, Amerongen

Geen opmerkingen:

Een reactie posten