AMSTERDAM - Martin wordt 65 en op zaterdag 30 juli geeft hij een balkonborrel voor de hele buurt. Hij pakt zijn kans om wat terug te doen voor bijna 20 jaar prettig nabuurschap. Het moet een haringfeest worden waar de stukken van af vliegen.
Een hele school vers aangevoerde Hollandse Nieuwe met uitjes en een Korenwijntje 'on the side' is wel het minste wat hij kan aanbieden. Dus óp naar de visafslag van IJmuiden om de zaak te plannen. Schuldgevoel richting de klantvriendelijke buurtvisboer knaagt, maar dat neemt hij voor lief.
Hij vindt contact met een lokale fishbroker. Die snapt meteen wat hij bedoelt. Als Martin zélf voor het schoonmaken zorgt, levert hij over twee weken een paar maatjes eerste klas moddervette, diezelfde ochtend nog aangevoerde Doggersbankertjes. Het water loopt Martin al in de mond.
Haken en ogen
Er zitten wel wat haken en ogen aan deze vis-deal. Martin kan moeilijk zijn eigen visboer vragen het zeebanket voor hem schoon te maken. De fishbroker zet ook nog wat kanttekeningen.
Het is geen vetpot in de visserij en onderhoud aan de viskotters wordt nog wel eens uitgesteld. De pret gaat dus alleen door als de IJM198 geen motorpech krijgt op de terugweg. Ook de windveren in de hoge luchtlagen vertrouwt hij voor geen cent, want uitlopers van de orkaan Neeltje zijn in aantocht. Als die met windje 9 tegen zit, ben je zo maar een dag langer onderweg.
De zeeslag om Doggersbank met de Denen is ook niet uitgevochten. Nog vorige week is de SCH488 midscheeps door een doorgedraaide Aarhuser geramd. Hij haalde nog nét het havenhoofd van Hull, vóór hij als een baksteen naar de kelder ging.
Geen vaste prijs
“Dit soort tegenslagen kan de kosten goed opjagen, dus ik kan geen vaste prijs met je afspreken. Maar goed, als alles meezit, kun jij zaterdagmorgenvroeg om 6 uur je maatjes duurbetaalde vis opladen en je feestje gaan bouwen”, sprak de fishbroker monter.
“Dus je kunt me niet eens levering garanderen en wat het mij gaat kosten, wordt een verrassing? Straks blijf ik met 1000 ballonnen en 100 rood-wit-en blauwen zitten”, merkte Martin op.
“Zo is het”, hoorde hij zijn goed bekend staande fishbroker zeggen. “Maar als je nu alvast een maatje meeneemt, heb je in ieder geval de helft al binnen. En omdat jij het bent, reken ik voor deze deal alleen mijn telefoonkosten."
Het klonk te mooi om waar te zijn.
Martin bedankte hem voor het meedenken. “Ik ga wel naar mijn eigen visboer. Zéker weten dat hij levert wat ik wil, al zijn mijn zilte maatjes dan misschien een dagje langer onderweg geweest. Het haringkaken heeft ene van Biervliet tenslotte uitgevonden."
Moraal
De moraal? Liever een lager garantie-pensioen dan een PPI dagprijs-pensioen. Over zo’n PPI, Beschikbare Premie Pensioen vehikel valt heel wat uit te leggen en dat maakt het verhaal een beetje 'fishy'. Of In goed IJmuidens: zo glibberig als een aal in een pot snot.
Ik heb liever een pensioen dat níet zo afhankelijk is van het weer. Maar daar mag iedereen natuurlijk anders over denken.
bron: Telegraaf
Geen opmerkingen:
Een reactie posten